Naarmate bedrijven snel richting netto-nul emissies gaan, doemt er een grote vraag op: Hoe moeten we vermijding en verwijdering van koolstofkredieten in ons portfolio balanceren? Het antwoord is niet one-size-fits-all, maar het is cruciaal om het goed te doen voor geloofwaardigheid, impact en naleving van de steeds veranderende klimaatnormen.
Vermijdingskredieten, zoals die gegenereerd door REDD+-projecten, initiatieven voor hernieuwbare energie of methaanvangsystemen, voorkomen dat emissies überhaupt in de atmosfeer terechtkomen. Aan de andere kant, verwijderingskredieten—zoals die van herbebossing, Direct Air Capture (DAC) of biochar-projecten—halen actief CO₂ uit de atmosfeer die er al is. Terwijl vermijding essentieel is voor directe emissiereductie, is verwijdering ononderhandelbaar om echte netto-nul te bereiken, een principe dat duidelijk wordt uiteengezet door de Oxford Offsetting Principles.
Toch maken veel organisaties een kostbare fout door zich alleen op vermijding te concentreren en verwijderingen als een bijzaak te zien. Deze aanpak loopt niet alleen het risico van beschuldigingen van greenwashing, maar laat bedrijven ook kwetsbaar voor niet-naleving van regelgeving en het niet halen van hun netto-nul doelen.
In deze gids zullen we uitleggen hoe u uw koolstofportfolio kunt structureren voor maximale impact. We zullen onderzoeken hoe u uw strategie kunt afstemmen op het Science-Based Targets initiative (SBTi) en de Oxford Principles, zodat uw inspanningen zowel geloofwaardig als toekomstbestendig zijn.
Vermijdingskredieten: de basis van uw portfolio
Vermijdingskredieten dienen als het fundament van vroege klimaatactie. Ze zijn kosteneffectief, schaalbaar en goed gevestigd, waardoor ze een ideaal startpunt vormen voor organisaties die aan hun duurzaamheidstraject beginnen. However, it is belangrijk op te merken dat vermijdingskredieten de hoeveelheid CO₂ die al in de atmosfeer aanwezig is, niet verminderen—ze voorkomen alleen extra emissies.
Wat zijn Vermijdingskredieten?
Vermijdingsprojecten zijn ontworpen om emissies te voorkomen die anders zouden plaatsvinden. Veelvoorkomende typen vermijdingsprojecten omvatten natuurgebaseerde oplossingen zoals REDD+, die zich richt op het voorkomen van ontbossing, en initiatieven voor veenbescherming. Technologisch gebaseerde oplossingen, zoals methaanopvang van stortplaatsen of landbouwactiviteiten en energie-efficiëntie upgrades, vallen ook in deze categorie.
Voors en tegens van Vermijdingskredieten
Voors | Tegens | Beste Voor |
|---|---|---|
Kosteneffectief, doorgaans variërend van $5 tot $20 per ton | Niet permanent, met risico's op omkeringen zoals bosbranden | Kortetermijnemissiereducties |
Schaalbaar en goed gevestigd binnen de koolstofmarkt | Vermindert atmosferische CO₂-niveaus niet | Naleving van SBTi’s "mitigatiehiërarchie" |
Biedt co-voordelen zoals biodiversiteitsbehoud en gemeenschapsontwikkeling | Beperkte langetermijn klimaatimpact | Vroeg-fase klimaatstrategieën |
Wanneer prioriteit geven aan Vermijding
Vermijdingskredieten zijn bijzonder waardevol in de beginfase van uw netto-nulreis, vooral terwijl u actief uw Scope 1, 2 en 3 emissies vermindert. Ze zijn ook goed geschikt voor sectoren met hoge emissies zoals productie en landbouw, waar onmiddellijke reducties cruciaal zijn. Voor organisaties met budgetbeperkingen bieden vermijdingskredieten een betaalbare optie, vooral wanneer verwijderingskredieten, die tussen $50 en $1.000 per ton kunnen kosten, onbetaalbaar zijn. Bijvoorbeeld, een voedselproducent zou kunnen investeren in methaanopvangprojecten om emissies van zijn toeleveringsketen te compenseren terwijl hij tegelijkertijd overstapt op productie met lage koolstofuitstoot.
Belangrijke normen om te overwegen voor vermijdingskredieten van hoge integriteit zijn Verra (VCS) en Gold Standard, die beide robuuste kaders bieden voor het waarborgen van additionaliteit en geloofwaardigheid.
Verwijderingskredieten: de netto-nul imperatief
Verwijderingskredieten zijn essentieel voor het bereiken van echte netto-nul omdat ze actief de hoeveelheid CO₂ in de atmosfeer verminderen. However, deze komen met hogere kosten en ondervinden schaalbaarheidsuitdagingen die zorgvuldig moeten worden beheerd.
Wat zijn Verwijderingskredieten?
Verwijderingsprojecten werken door CO₂ uit de lucht te halen en deze langdurig op te slaan. Deze projecten kunnen natuurgebaseerd zijn, zoals herbebossing, mangroveherstel en koolstofsequestratie in de bodem, of technologisch, waaronder Direct Air Capture (DAC), biochar en verbeterde verwering.
Voors en tegens van Verwijderingskredieten
Voors | Tegens | Beste Voor |
|---|---|---|
Zorgt voor permanente CO₂-reductie | Hoge kosten, variërend van $50 tot $1.000+ per ton | Langetermijn netto-nul doelen |
Sluit aan bij netto-nul definities, zoals die van SBTi | Beperkte beschikbaarheid en schaalbaarheidsuitdagingen | Moeilijk te reduceren sectoren zoals luchtvaart en cement |
Maakt uw koolstofportfolio toekomstbestendig | Technologierisico’s, zoals DAC dat niet schaalt zoals verwacht | Laat-fase klimaatstrategieën |
Wanneer prioriteit geven aan Verwijdering
Verwijderingskredieten worden steeds belangrijker in de tweede fase van uw netto-nultraject, nadat u aanzienlijke vooruitgang hebt geboekt in het decarboniseren van uw operaties. Ze zijn bijzonder cruciaal voor moeilijk te reduceren sectoren zoals luchtvaart, scheepvaart en cementproductie, waar vermijding alleen onvoldoende is om netto-nul te bereiken. Als uw organisatie zich heeft gecommitteerd om koolstofneutraliteit te bereiken tegen 2040 of 2050, is de integratie van verwijderingskredieten in uw portfolio ononderhandelbaar. Bijvoorbeeld, een technologiebedrijf met minimale Scope 1-emissies zou kunnen investeren in DAC-projecten om de koolstofvoetafdruk van zijn cloud computing-operaties te neutraliseren.
Belangrijke normen voor verwijderingskredieten van hoge integriteit omvatten Climeworks, een leider in DAC-technologie, en Plan Vivo, dat zich specialiseert in door de gemeenschap geleide herbebossingsprojecten.
Hoe uw CO₂ portfolio te structureren: een gefaseerde aanpak
Een geloofwaardig koolstofportfolio is niet statisch; het evolueert naarmate uw organisatie vordert naar zijn netto-nul doelen. Het effectief structureren van uw portfolio vereist een gefaseerde benadering die onmiddellijke behoeften balanceert met langetermijndoelstellingen.
Stap 1: verminder eerst emissies
Voordat u koolstofcompensaties overweegt, is de eerste stap om uw operaties te decarboniseren volgens de mitigatiehiërarchie van SBTi. Dit omvat het verminderen van Scope 1 en 2 emissies door over te schakelen op hernieuwbare energiebronnen en het aanpakken van Scope 3 emissies door middel van leveranciersbetrokkenheid en het gebruik van materialen met lage koolstofuitstoot.
Stap 2: investeer in Vermijdingskredieten
In de vroege stadia van uw koolstofstrategie, focus u op vermijdingskredieten van hoge integriteit van erkende normen zoals Verra, Gold Standard, en American Carbon Registry (ACR). Geef prioriteit aan projecten die co-voordelen bieden, zoals die aansluiten bij de Duurzame Ontwikkelingsdoelen (SDG’s). Bijvoorbeeld, REDD+-projecten voorkomen niet alleen ontbossing maar ondersteunen ook biodiversiteit. Geografische diversificatie kan helpen risico's te beperken—overweeg een mix van bosbouwprojecten in Latijns-Amerika en initiatieven voor schone kooktoestellen in Afrika.
Wijs ongeveer 80 tot 90 procent van uw vroege offsetinvesteringen toe aan vermijdingskredieten. Deze aanpak stelt u in staat om directe emissiereducties te realiseren terwijl de kosten beheersbaar blijven.
Stap 3: verschuif naar Verwijderingskredieten
Naarmate u vordert naar netto-nul, verhoog geleidelijk het aandeel van verwijderingskredieten in uw portfolio. Begin met een kleine toewijzing van 10 tot 20 procent voor verwijderingsprojecten, met als doel om tegen 2040 meer dan 50 procent te bereiken naarmate de kosten dalen en het aanbod toeneemt. Combineer verschillende typen verwijderingsprojecten, door natuurgebaseerde oplossingen zoals herbebossing te combineren met technologisch gebaseerde oplossingen zoals DAC, om risico's te verspreiden en impact te maximaliseren.
Voorbeeld van portfolio toewijzing in de loop van de tijd
Jaar | Vermijding | Verwijdering | Focusgebieden |
|---|---|---|---|
2025 | 90% | 10% | REDD+, methaanopvang, hernieuwbare energie |
2030 | 70% | 30% | Herbebossing, biochar, vroege-stage DAC |
2040 | 50% | 50% | Grote schaal DAC, verbeterde verwering, bodemkoolstof |
Belangrijke overwegingen voor het balanceren van uw portfolio
Kosten: Vermijding vs. Verwijdering
Vermijdingskredieten zijn over het algemeen betaalbaarder en kosten tussen de $5 en $20 per ton, maar ze bieden slechts tijdelijke emissiereducties. Verwijderingskredieten, hoewel duurder met $50 tot $1.000+ per ton, zorgen voor permanente CO₂-reductie. Een gebalanceerde strategie omvat het starten met goedkopere vermijdingskredieten en geleidelijk het aandeel van verwijderingskredieten vergroten naarmate uw budget dit toelaat.
Risicobeheer
Vermijdingsprojecten hebben het risico van omkeringen, zoals ontbossing of beleidswijzigingen die hun effectiviteit kunnen ondermijnen. Om dit risico te beperken, kiest u projecten die bufferpools bevatten, zoals die aangeboden door Verra. Verwijderingsprojecten, voornamelijk technologie-gebaseerde oplossingen, lopen risico’s met betrekking tot schaalbaarheid en technologische haalbaarheid. Het diversifiëren van uw portfolio over zowel natuur- als technologie-gebaseerde verwijderingsprojecten kan helpen om deze risico's te beheren.
Geloofwaardigheid en Naleving
Om ervoor te zorgen dat uw koolstofportfolio zowel geloofwaardig als in overeenstemming is met de evoluerende normen, volgt u de Oxford Offsetting Principles:
Verminder eerst emissies.
Schakel over naar verwijderingskredieten naarmate u netto-nul nadert.
Ondersteun hoogwaardige projecten die additionaliteit, permanentie en co-voordelen aantonen.
Vermijd de valkuil van "verwijdering-washing" door transparant te zijn over de verhouding van vermijdings- tot verwijderingskredieten in uw portfolio.
Co-Voordelen: afstemmen op de Duurzame Ontwikkelingsdoelen
Overweeg de bredere impact van uw koolstofinvesteringen door deze af te stemmen op de SDG's. Bijvoorbeeld:
Sociale impact: De FairTrade Climate Standard zorgt ervoor dat koolstofprojecten eerlijke voordelen opleveren voor lokale gemeenschappen.
Biodiversiteit: Verra’s Climate, Community & Biodiversity (CCB) Standards richten zich op behoud en gemeenschapsontwikkeling.
Innovatie: De 4 Per 1000 Initiative bevordert koolstofsequestratie in de bodem als een manier om voedselzekerheid te verbeteren.
Veelgemaakte fouten en hoe deze te vermijden
Fout 1: teveel vertrouwen op vermijdingskredieten
Te veel vertrouwen op vermijdingskredieten loopt het risico niet te voldoen aan de netto-nul definities die zijn vastgesteld door organisaties zoals SBTi. Om dit te vermijden, stel een duidelijk plan op om uw investering in verwijderingskredieten systematisch te verhogen, bijvoorbeeld door hun aandeel jaarlijks met 5 procent te verhogen.
Fout 2: het kopen van lage kwaliteit verwijderingskredieten
Investeren in onbewezen of niet-additionele verwijderingsprojecten kan resulteren in verspilling van uitgaven en reputatieschade. Om de integriteit van uw investeringen te waarborgen, houdt u vast aan gecertificeerde verwijderingskredieten van gerenommeerde aanbieders zoals Climeworks en CarbonCure.
Fout 3: het negeren van additionaliteit
Compensaties die geen echte emissiereducties vertegenwoordigen ondermijnen de geloofwaardigheid van uw koolstofstrategie. Gebruik derde-partij verificatie van organisaties zoals de Integrity Council for the Voluntary Carbon Market (ICVCM) en Gold Standard om de additionaliteit van uw kredieten te bevestigen.
Fout 4: niet plannen voor voorraatschaarste
Volgens McKinsey wordt verwacht dat de vraag naar hoogwaardige verwijderingskredieten het aanbod tegen 2025 zal overtreffen. Sluit nu langetermijncontracten met projectontwikkelaars om toekomstige tekorten te voorkomen.
Het toekomstbestendig maken van uw koolstofportfolio
Trends om in de gaten te houden
Reguleringsverschuivingen: Het EU Carbon Border Adjustment Mechanism (CBAM) kan in toenemende mate verwijderingskredieten bevoordelen. Ondertussen kan Artikel 6 van de Overeenkomst van Parijs nieuwe verbindingen creëren tussen vrijwillige en verplichte koolstofmarkten.
Vraag-aanbod Overschot: Met de verwachting dat de vraag naar hoogwaardige verwijderingskredieten het aanbod zal overtreffen, is het belangrijk om uw toekomstige behoeften tijdig te verzekeren.
Technologische Vooruitgang: De kosten van DAC zullen naar verwachting dalen naarmate de technologie volwassen wordt. Blijf op de hoogte van deze ontwikkelingen om nieuwe investeringsmogelijkheden te identificeren.
Actiestappen voor een toekomstbestendig portfolio
Diversifieer uw portfolio over verschillende geografieën, projecttypen en normen om risico's te spreiden.
Betrek uw leveranciers bij uw koolstofstrategie om Scope 3 emissies aan te pakken.
Rapporteer uw voortgang transparant met behulp van raamwerken zoals CDP en de Task Force on Climate-related Financial Disclosures (TCFD).
Conclusie: uw volgende stappen
Een goed gestructureerd koolstofportfolio balanceert vermijdingskredieten voor directe impact met verwijderingskredieten voor langetermijn netto-nul afstemming. Deze aanpak zorgt voor naleving van SBTi, de Oxford Principles, en de klimaatdoelen van uw organisatie. Zo begint u:
Begin met het beoordelen van uw Scope 1, 2 en 3 emissies om uw basislijn te begrijpen.
Ontwikkel een gefaseerd plan dat in de loop van de tijd overgaat van vermijding naar verwijdering van kredieten.
Diversifieer uw investeringen over verschillende projecttypen, geografieën en normen.
Blijf uw strategie continu monitoren en aanpassen naarmate regelgeving en technologieën evolueren.
Hulp nodig bij het structureren?
Het structureren van een koolstofportfolio kan complex zijn, maar u hoeft het niet alleen te doen. Neem contact met ons op om een op maat gemaakte strategie te ontwerpen die past bij uw klimaatdoelen, budget, en risicotolerantie.
